Miguel de Cervantes
(1547-1616)
Pisarz hiszpański. prowadził barwne i awanturnicze życie. Był żołnierzem, członkiem trupy teatralnej, poborcą podatkowym, kilkakrotnie trafił do więzienia. Autor zbiorów nowel, romansów pasterskich, sztuk teatralnych, powieści. Najsłynniejsza z nich - Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy - ukazała się w latach 1605-1615.
Don Kichot
W XVI wieku w Hiszpanii zaczęła zanikać literatura rycerska, popularna w średniowieczu. Przestali istnieć również prawdziwi rycerze, a co za tym idzie ludzie przestali przestrzegać kodeksu rycerskiego, dlatego Don Kichot przemierza świat głównie w swojej wyobraźni. Cervantes stwierdził, że dzieje Don Kichota powstały po to, by melancholik się uśmiechnął, by człowiek wesoły stawał się jeszcze weselszy, by prosty na duchu się nie frasował, a melancholik rozkoszował się inicjatywą. Dzieło to stało się, więc powieścią uniwersalną.
Książka przemawia do uczuć oraz wyobraźni czytelnika, jest ona również zapowiedzią literatury romantycznej. Swoją popularność zawdzięcza podstawowemu hasłu widocznemu w powieści:
Aby w życiu i iść za marzeniem i porywem serca.
 |
| Honore Daumier Don Kichot |
Utwór ukazuje losy szlachcica z Manchy, który zafascynowany literaturą rycerską postanowił upodobnić się do bohaterów swoich ulubionych powieści. Dając sobie za przykład idealnego rycerza średniowiecznego, Don Kichot zwerbował dla siebie pomocnika - Sanczo Pansę, wybrał ulubionego wierzchowca Rosynanta oraz wybrał damę swojego serca. Następnie wyruszył on w świat z zamiarem poszukiwania przygód i niesienia pomocy światu. Don Kichot jednak znacznie różnił się od typowego ideału rycerza średniowiecznego. Jego przygody mogą wydawać się śmieszne i nielogiczne (np. Przygoda z wiatrakami). Zwykle jego walki były także przegrane i może się wydawać nawet, że komiczne, lecz to nieprawda. Zabieg ośmieszenia Don Kichota był celowy, gdyż obrazuje nam on sposób w jaki "zwykli zjadacze chleba" patrzą na osoby, które podążają za marzeniami. Don Kichot jest idealistą. Chce, więc zmieniać świat, walczyć ze złem, zdobyć nieśmiertelną sławę, nieść pomoc, wprowadzać pokój:
Pięknie i szlachetnie jest bronić pokrzywdzonych i uciśnionych, a karać złoczyńców i napastników
Lecz tak jak większość osób myślących w ten sposób, on także zostaje wyśmiany i nazwany dziwakiem. Czuje jednak, że nie może siedzieć cicho i patrzeć na otaczające go zło. Chce stoczyć walkę ze złem tego świata i choć wie, że jest on skazany na poraszkę, wypiera tę myśl i mężnie idzie w bój, niczym średniowieczny rycerz, gdyż wie, że ignorowanie zła jest niczym innym jak zezwoleniem na nie:
Czuł on, że wszystkie zbrodnie i złe uczynki na świecie, które się stanął zanim on wyruszy obciążają jego sumienie, on bowiem mógłby im przeciwdziałać.
Giermkiem i przyjacielem Don Kichota był Sanczo Pansa. W przeciwieństwie do swojego pana głosił on raczej poglądy realisty. Nie widział sensu w walkach toczonych przez Don Kichota, lecz pomagał mu. Chodź ten giermek kontrastuje ze swoim rycerzem- ich poglądy, wygląd, pozycja- z pozoru wszystko ich różni, ale pozostaje jedna bardzo istotna rzecz łącząca ich- są oni przyjacółmi. Tym sposobem Cervantes chciał nam przekazać, że niezależnie od wszystkiego nawet osoba różniąca się od nas pod każdym względem może być naszym przyjacielem.
Także wybranie Dulcynei na damę swojego serca miało swoje znaczenie przenośne. Ma to symbolizować, że każda kobieta niezależnie od statusu społecznego oraz wyglądu zewnętrznego powinna być traktowana jak dama.
Źródła:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz